De jongerenraad ‘Young Ones in Public’ komt elke maand bij elkaar om het met elkaar over The Young Ones en de wereld te hebben. Daarnaast werken zij dit jaar aan het thema ‘laat me zijn’, waarin ze discussies en gesprekken over voeren, blogs over schrijven en uiteindelijk een voorstelling gaan maken.

Hier een blog door raadslid Nick Grolleman:

Laat me zijn
“Laat me gewoon zijn wie ik wil zijn en wat ik wil zijn. Wat maakt mijn geaardheid of persoonlijkheid uit? Word ik daardoor compleet anders? Of zit dat tussen je oren? Waarom bepalen andere mensen mijn rechten en waarom bepalen jullie waarvoor ik me moet schamen? Waarom kan ik dat zelf niet doen? Ik heb er zeg maar niet voor gekozen. Mijn geaardheid is anders, en over mijn geaardheid worden grappen gemaakt, ik word er raar op aangekeken alsof ik iemand anders ben. Waar slaat dit op? Ga ik mensen met een andere huidskleur beoordelen? Ga ik andere mensen uitlachen om een handicap? Nee dat doe ik niet, want ik heb normen en waarden geleerd. Ik ben niet veel anders dan alle andere mensen, enkel val ik op hetzelfde geslacht, waarom wordt daar dan toch anders over gedaan? Ik voel me door mijn geaardheid soms erg bekneld, ik schaam me nu vaker, en voel me meer onzeker, en daar helpt de maatschappij enorm mee. Ik vraag me altijd af, waarom bepalen jullie dat? Waarom voel ik me sneller onzeker? Beseffen sommige mensen wel wat ze andere mensen aandoen? Nee, dat beseffen ze niet tot het hun overkomt. Laat me zijn wat ik wil zijn, als ik gelukkig word van een relatie met een andere jongen, wie ben jij dan om mijn geluk te beoordelen of zelfs af te pakken? Dan ben je erg laag. Laat me gelukkig zijn met wie ik dat wil zijn, pak het niet van me af. Waarom zou jij wel recht hebben op geluk en ik niet? Wat is dat voor een meting? Niemand is echt normaal, en niemand is ideaal, dus laten we STOPPEN met elkaars geluk af te pakken door iemand of iets zwart te maken en dwing ons niet tot handelingen die we niet willen. Stop met ons de grond in te stampen. Hoe harder je begint te trappen, hoe meer ik tegenstand ga bieden! Dus doe je best, maar ik houd mijn hoofd hoog, en ik ga door, misschien trap ik zelfs terug, maar dan op een civiele en vreedzame manier. Geluk is er namelijk soms wel, maar soms niet, dus laten we die kleine dierbare momenten van geluk koesteren, en ze niet stelen. Dus laat me asjeblieft zijn, laat me voelen wat ik wil voelen, laat me gaan met wie ik wil gaan, Laat me!! Door de meeste mensen heb ik nu een bepaald beeld in de maatschappij.”